من 35 ساله هستم، ازدواج کردم، با پنج ساله. من در حال تلاش برای بارداری برای سه سال و نیم است. در آن زمان، من سقط جنین و حاملگی خارج رحمی را داشتم که مداخلهای غیر جراحی را دریافت کردم.
شوهر من به این واقعیت رسیده که هرگز برای ما اتفاق نخواهد افتاد. او به نظر می رسد قبول کنیم که ممکن است خانواده ای با یک کودک داشته باشیم، و می خواهم این را نیز قبول کنم. من می دانم که از کنترل من خارج است، اما نمی توانم نگران باشم. من احساس می کنم که تلاش برای باردار شدن باعث اضطراب و کنترل من شده است و بسیاری از لذت های زندگی جنسی ما را گرفته اند. من نمی خواهم این کار را بکنم و مطمئن هستم که اضطراب وقتی به شانس بارداری ما کمک نمی کند.
من می خواهم که بتوانم روی دخترم دوست داشتنی تمرکز کنم و از دوران کودکی خودم لذت ببرم، به جای صرف هر ماه امیدوار باشم و بعد از آن زمان ناامیدی ناامید شود. IVF و دیگر درمان های باروری برای ما یک گزینه مالی نیستند و پزشکانی که من صحبت کرده ام به نظر نمی رسد فکر می کنم که من خطر ابتلا به حاملگی ناحیه ای را دارم (فکر نمی کنم این اتفاق می افتد). من یک درمانگر را دیدم که بسیار مفید است.
من آماده نیستم که تمام تلاش خود را برای یک نوزاد دیگر انجام دهم، اما دوست دارم مشاوره شما را در مورد راه هایی برای متوقف نمودن فشار بر روی آن در مورد آن بشنوم.
من فکر می کنم تلاش برای متوقف کردن تاکید در مورد چیزی که برای شما اهمیت دارد بسیار زیاد است و شاید شما مجبور باشید که خودتان باشید که در این زمان هستید. بعضی از ن می دانند که این کمک می کند تا از تلاش برای تسخیر (TTC) جلوگیری کنید، در طی آن زمان آنها "خود را از قلاب بیرون می آورند"؛ دیگران نمی توانند این کار را انجام دهند، زیرا آنها حتی بیشتر از آن که در آن زمان باردار هستند، نگران باشند. برای افرادی مثل من (یک overthinker)، این چیزی است که "اگر چه" که من را پیچ و تاب، و اگر من می توانم آنها را کم کردن، پس من می توانم برخی از استرس و اضطراب را کاهش دهد. آنچه که من دوست دارم، حقایق است، که من می توانم به عنوان یک فن آوری برای انتخاب آگاهانه استفاده کنم.
من با کاترین هیل از شبکه باروری تماس گرفتم. FN با تمام جنبه های در / باروری برخورد می کند و هیل تجربه شخصی ناباروری دارد. او گفت: "ناباروری ثانویه [پس از داشتن یک کودک] می تواند به اندازه ناباروری اولیه دردناک باشد." "و بر خلاف ناباروری اولیه، شما اغلب به تست NHS دسترسی ندارید و نمی توانید درمان باروری NHS را تامین کنید."
هیل همچنین احساس کرد که داشتن برخی اطلاعات دقیق (تا آنجا که می توانید آن را دریافت کنید) ممکن است به شما کمک کند. شما نمی گویید که آیا شما هر گونه آزمایش داشته اید. GP شما می تواند در مورد NHS در دسترس باشد. اگر هیچ کدام از آنها وجود نداشته باشد، ممکن است بخواهید خصوصیات آنها را در نظر بگیرید (آزمایشات هزینه بسیار کمتر از درمان های باروری)؛ برای پیدا کردن یک کلینیک، با مراجعه به اداره تخمک گذاری و انسانی انسان تماس بگیرید. همچنین آیا شوهرتان مقدار اسپرم شما را چک کرده است؟
من را ببخشید که این را ذکر کردم، اما اگر خودم را ندیدم، خودم را می کشم: آیا شما کاملا از علائم تخمک گذاری آگاهی دارید؟ تونی وشلر، که من توصیه می کنم، یک کتاب فوق العاده ای به نام "مسئولیت باروری شما" است.
درباره این سایت